KAWIH

   Aya nu boga anggapan yén kawih téh asalna tina kecap kawi, aya patalina jeunh kakawén, anu ilahar di haleuangkeun ku dalang. Di Sunda mah kawih téh mangrupa lagu nu dihaleuangkeun ku sindén.

          

  Rumpaka kawih téh kagolong kana wangun ugeran atawa puisi sabangsa dangding anu teu maké patokan pupuh. Saenyana kawih téh lagu kawih, tapi duanana populér lagu atawa kawih. Dina sastra Sunda aya kawih aya kakawihan, nyaéta sabangsa kawih atawa lagu anu sok dihariringkeun ku barudak bari ulin. Ku kituna, kakawihan sok disebut ogé kawih murangkalih. Anu dihaleuangkeun ku sinden dina waktu pageularan wayang ogé kaasup kawih. Kitu deui, anu dihaleuagkeun dina pagelaran degung disebut ogé kawih.

Ieu dihandap aya rumpaka kawih J

MOJANG PRIANGAN

Iyar Wiarsih

Angkat ngagandeuang

bangun taya karingrang

nganggo sinjang dilamban,

mojang Priangan

Mun dierok dénok

mun disanggul ayu,

mun di sinjang lenjang,

mojang Priangan.

Diraksukan kabaya,

nambihan cahayana,

dangdosan sederhana,

mojang Priangan.

Umat-imut lucu,

sura-seuri nyari,

larak-lirik keupat,

mojang Priangan.

Mojang ti Priangan,

lucu saé atikan

saé basa sopan,

mojang Priangan.

Sumber: SIGAP SUNDA (VIII)